Şiirin İnce Günü
anne ben şair oldum
kollarım uzadı
daraldı ekvatorun çemberi
denizler bölündü ortasından
anne ben şair oldum
kuruldu yeniden kafdağı
nar yüzüyle
imgelerin uyuyan güzeli
uyandı uykusundan
kanatlarımda insanlığın yükü
ellerimde
yalnızca beni gösteren bir aynayla
yollarla yürüdüm anne yıllarla
dudaklarımda pembe prensesin öpücüğü
avuçlarımda yeşil kuşlar
anne ben şair oldum
düşmanlarım çoğaldı
şiirimin gümüş asası kırıldı
binbir gül döküldü uçurumlardan
aşık oldum
kıramadım mor evrenin
uruncu kilidini
fırtınaya tutuldu
gökyüzünü kollarında taşıyan çocuk:
anne..'ben şair' öldüm
Kaynak: Yeni Biçem Dergisi
Ahmet Özbek
GİZEMLİ BİR ŞAİR'DEN GÜMÜŞ DİZELER
-
Bir sayeban misali karanlıkta zuhur ettiğinde
yüzsuyu sancısında damıtılarak sen;
Kâinatın rahmine günahsız düştüğünde
bir katre mürekkep damlar sair bir hay...
13 yıl önce
Çok iyi olmuş hocam kalemine sağlık. murat çelik
YanıtlaSil